آگاهان

ادامه مطلبگاهی پیش می اید .که موضوعِ مورد علاقه ما، برای یاد گیری بسیار مهم و جذاب بوده .و در عین حال، دارای شاخه های گوناگون باشد. ممکن است. در حین یادگیری و یا ارتباط، آن چنان محو موضوع شده.و به شاخه های مختلف آن برویم . که پاک سایر جنبه ها و زوایای وجود خود را، فراموش کنیم...این طبیعی است که بررسی یک شاخه از موضوع، به شاخه دیگری، منتهی شود. که در این صورت، پدیده در هرگام جالبتر و تخصصی تر  می شود.گاهی شاید در این فرایند، هدف و منظور ما ، از آموزش تحت تاثیر قرار گرفته وفراموش گردد.ولی ما مصرانه بدنبال کمال و پایان موضوع ،باشیم در این حالت باید توجه شود. که هیچ موضوعی در جهان، انتهاندارد. و هر آن چه که در راه کشف یک پدیده، وقتصرف کنیم. باز به انتها ،نخواهیم رسید.در حالی که ما مجذوبِ موضوع شده. و به کنکاش خود، ابعاد جدید می دهیم. فراموش می کنیم. که عمر ما، در حال مصرف شدن است. و تازه ،با دست یابی بهنتیجه درهر مرحله، ناگزیر شده ایم که به نتایج قبلی، اهمیت کمتری بدهیم .کشش کمال طلبی ما، گاهی بصورت وسواس و توهم، خود نمائی می کند. و ما غافل از نتیجه زحمات قبل و نتایج حاصله، باز هم به راه خود، ادامه می دهیم . و منتظر بدست اوردن نتایج، جدید می شویم. این مسلم استکه در این راهها، حتما نتایج ارزشمند و قابل توجهی، وجود دارد. اما فراموش می کنیم که عمر ما و زندگی ما، ازهرنتیجه احتمالی، با ارزشتر و گرامی تراست.نتایج حاصل از کنکاش های افراطی،بخصوص در زمانی که ما بدون راهنما و اصطلاحا، پیر به این روش، مبادرت می ورزیم .یک سلسلهنتایجی هست. که در عمل، به هیچ کاری نمی ایند.و احتمال این که بطور کلی نتایج بدرد نخوری،باشند. زیاد است.اگر در حال بررسی یک پدیده باشیم. و مراحل را ثبت و ضبط هم نکنیم. چه بسابارها و از راههای متفاوت به یک نتیجه مشخص برسیم. که خود این موضوع، بیانگرِ مصرف بیهوده عمردر راه یافتنِ نتایج تکراری و گمراه کننده است.البته از جلوه و کشش بررسی پدیده ها نباید غافل، بود.ولی یک انسان هدفمندو هشیار به سایر جنبه های زندگی خود نیز، توجه کافی داشته و از زیاده رویدر یک راه، آنهم بدون راهنمای مناسب خودداری می کند.در ابتدا عرض کردم در بررسی پدیده ها(بله هر پدیده ائی مورد نظر من است)  تنها کنکاش و بررسی، مربوط به موارد علمی و تجربی نیست. ممکن است پدیده ایی که نظر ما ر,فرایند،هدف،جذاب،مورد علاقه ...ادامه مطلب